تَوَلّی
سه شنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۴، ۰۹:۳۲ ب.ظ
درمانده از تَوَلایِ چون خویشتنی ،...
کز کرده گوشه ی ِ تارهای ِ خودساخته ی پوسیده اش ،
به گمان ِ واهی ِ آنکه دست بافته است و پا خورده اش گرانبها تر شاید ، ...
هیهات ،...
که سست ترین خانه را بر خویش گزیده* ...
عنکبوت !
* مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ(العنکبوت 41)
۹۴/۰۱/۱۱